top of page
Ara
  • Yazarın fotoğrafıYusuf Emir Culha
    • 20 Şub
    • 1 dakikada okunur

Karizmatik Sanduka

Başımı döndürüyor yaşamanın yanılgısı

Boş denilebilecek bir garda

Yorgunluğun soluğunu tadıyorum

Gömleğimin yapışma isteği göğsüme

Bir akran buluyorum ellerime

Nane kendini biliyor limona

Mutluyum utanmasam ağlarım

Beyaz bir fincanla bakıştım durdum işte


Rabbim ben bunu hak ettim mi

Saatlerce sana dualar

Ve otuz üçün katlarında zikrettim mi adını

Öyle yürüdüm ki yol yorgun

Çokça kovuk oydum bir de

Diyorum sandukam karizmatik olsun

Toprak tüketiyorum beş öğün

İnsanlığım artsın diye


Yusuf Emir Culha, Dört Duvar Dergisi 2.sayı

7 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Kendimi sokağa atmak istiyordum. Kulaklığı şöyle takayım, Allah vere de şarjım ola. aşağı sokaktan sahile insem. Kapşonu çeksem, yağmur da yağsa. Allah vere de yağmur yağsa. Yağdıkça daha depresif olu

Kısalı uzunlu çubukların birbiriyle olan yarışlarına hayatımı sıkıştırmak istemiyorum. Hatırlıyorum. Bir gün anamın evinde otururken tik tak sesi beynimin en uç noktalarında yankılanıp tümüyle bedenim

(“Senin neyin var?” “Gördüğünüz gibi, Fyodor Naumoviç, öldüm ben…” “Ne zaman?” “Yarın akşam yemeğinden önce.” “Ne tuhaf şey! Neden ölmeden geldiniz Yarın akşam yemeğinden sonra getirirlerdi sizi.”) (M

bottom of page